İmam Cafer Sadık (a.s) şöyle buyurdular: “Nimete şükretmek, günahtan uzaklaşmakla olur.” Bir başka yerde ise şöyle buyurmuştur: “Şükür, insanın nimetin Allah’tan olduğunu bilmesiyledir. (Zekâsından, ilminden, aklından, çabalarından veya başkalarından değil.) Ve Allah’ın kendisine verdiği şeylere razı olmalıdır. Allah’ın nimetlerini de günah işlemeye araç kılmamalıdır. Gerçek şükür, Allah’ın nimetlerini ilahi yolda kullanmakla olur.” 1

Esasında ilahi nimetler karşısında yapılan şükürler, oldukça yetersiz ve kıymetsizdir. Bir hadiste Allah’ın Hz. Musa’ya (a.s) şöyle vahyettiğini okuruz: “Bana olan şükrünü hakkıyla yap. Hz. Musa (a.s) ise şöyle arz etti: Böyle bir şey mümkün değil. Zira, şükür için söylenmiş her bir kelimenin de ayrı bir şükrü gerekir. Hz. Musa’ya (a.s) vahiy nazil oldu: ‘Neyin varsa hepsinin benden olduğunu bilmen ve bunu ikrar etmen, bana yapılan en iyi şükürdür.’ 2

Rivayetlerde işaret edildiği üzere; her kim insanlara teşekkür etmezse Allah’a da şükür etmemiş olur. 3

Eğer Allah’ın nimeti ilahi yoldan başka bir yolda kullanılıp harcanırsa, o nimete karşı nankörlük edilmiş olunur. ‘Allah’ın nimetini küfre değişenleri ve kavimlerini helâk yurduna, yaslanacakları cehenneme sürükleyenleri görmedin mi? O, ne kötü duraktır!’ 4

--------------------------------------------

1 Tefsir-u Numune

2 Tefsir-u Numune

3 Biharu’l Envar, c.71, s.44

4 İbrahim, 28 - 29