1- İyiliği emreden kimsenin kendisi, iyilik ve kötülük hükümlerini bilen ve uygulayan birisi olmalıdır.

2- İyiliği emreden kimse, kötü ameller yapanlar üzerinde sözlerinin etki edeceğinden emin olmalıdır.

3- İyiliğe emredilen kişinin kötü amelleri tekrarlamayacağından emin olunmalıdır.

4- İyiliğe emreden kişi canına, malına, namusuna, izzet ve hayâsına herhangi bir zarar gelmeyeceğinden emin olmalıdır.

Allah’ın dini İslâm’da ve Hz. Peygamber’in (s.a.a) buyruklarında yapılması farz olan amellere maruf (iyilik) ve yapılması haram olan amellere de münker (kötülük) denir.

İslâm dini, Müslümanları birbirlerine kardeş bilmekte ve birbirleriyle içtimaî, iktisadî, siyasî ve ahlâkî bütünlük içinde olmalarını talep etmektedir. Özellikle ahlâkî birliği korumak, müslümanların ahlâkî hatalarını gidermeleri ve karşılıklı saygı ve sevgi bağlarını korumaları için, onlar birbirlerinden mesul kılınmış ve bu mesuliyetin adı da marufa davet olarak Kur’ân’da yer almıştır.1

“Bütün hayır işler (nafile namazlar ve oruçlar gibi) iyiliği emretmek ve kötülüklerden sakındırmak karşısında, derya mukabilinde ağız suyu gibidir.”2

“İyiliği emredip kötülüklerden men eden kimseler, Allah’ın Peygamberinin (s.a.a) ve kitabı Kur’ân’ın vekilidirler.”3

“Namazı kılın, zekâtı verin ve rükû edenlerle birlikte rükû edin. Kitabı okuyup durduğunuz halde kendinizi unutur da başkalarına mı iyiliği emredersiniz?”4

“Sizden (insanlardan) hayıra çağıran, iyiliği emreden ve kötülükten men eden bir topluluk olsun. İşte kurtuluşa erişenler yalnız onlardır.”5

--------------------------------------------

1- Hucûrat 11. ayete müracaat edebilirsiniz.

2- Hz. Ali (a.s).

3- Hz. Muhammed (s.a.a).

4- Bakara, 43-44.

5- Âl-i İmran, 104.