Ümmü’l-Benin diye meşhur olan Fatıma bint Hizam Müminlerin Emiri Hz. Ali bin Ebu Talib’in (a.s) eşidir. Ümmü’l-Benin (s.a) Şialar nezdinde saygınlığı ve ihtiramı yüksek olan bir hanımefendidir. Hz. Ümmü’l-Benin Hz. Ebu’l-Fazlı’l Abbas (a.s), Abdullah, Cafer ve Osman’ın annesidir. Bunların her dördü de Kerbela’da Aşura günü şehit olmuşlardır. Dört erkek çocuğun annesi olduğu için kendisine Ümmü’l-Benin (oğulların annesi) denmiştir.
Kerbela Vakıasından sonra, İmam Hüseyin (a.s) ve oğulları için sıkça ağıt yakmıştır. Ümmü’l-Benin’in (s.a) kabr-i şerifleri Baki Kabristanındadır.
Nesebi ve Ölümü
Ümmü’l-Benin’in (s.a), babası Beni Kilab kabilesinden Ebu’l-Mecl Hizam bin Halit, annesi Suheyl bin Amir bin Malik’in kızı Leyla veya Semame’dir.
Hz. Ümmü’l-Benin’in ölüm tarihi tam olarak belli değildir. Cemaziyelahir ayının 13’ünde öldüğü maruftur. Kabr-i şerifleri Cennetü’l-Baki’dedir.
Hz. Ali ile Evliliği
Hz. Fatıma’nın (s.a) vefatından yıllar sonra, Hz. İmam Ali (a.s) Arap soyunu tanımada ünlü olan kardeşi Akil’le asil bir aileden gelen, cesur ve savaşçı evlatlar doğurabilecek bir eş bulması konusunda istişarede bulundu. Akil, Hz. Ali’ye (a.s) Fatıma bint Hizam bin Halid’i önererek şöyle dedi: ‘Araplar arasında (Beni Haşim’den sonra) Beni Kilab kabilesinden daha cesur erkekler görülmemiştir.’ Böylelikle Hz. İmam Ali (a.s) kardeşinin de tavsiyesi üzerine Hz.Ümmü’l-Benin ile evlendi.
Bu evlilikten Hz. Abbas, Abdullah, Cafer ve Osman adlı dört çocuk dünyaya geldi. Bundan dolayı Fatıma’ya (s.a) Ümmü’l-Benin (oğulların annesi) denmiştir. Bu dört kişi cesaret ve kahramanlıklarıyla meşhurlardı. Hz. Ümmü’l-Benin’in her dört evladı da Kerbela’da önderleri ve abileri olan İmam Hüseyin’in (a.s) yanında şehit düşmüşlerdir.
Denildiğine göre evliliklerinin üzerinden bir süre geçtikten sonra İmam Ali’den (a.s) kendisine Fatıma ismi yerine Ümmü’l-Benin diye seslenmesini ister. Gerekçesi ise Hz. Ali’nin kendisine Fatıma diye seslendiğinde Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’in aklına anneleri Hz. Fatıma Zehra’nın (s.a) gelebilecek olması ve geçmişte yaşadıkları acı hadiseleri yeniden hatırlamaları olarak gösterilmiştir.
Kerbela’dan Sonraki Yaşantısı
Hz. Ümmü’l-Benin (s.a) Kerbela vakıasında bulunmamıştır. Kerbela esirleri Medine’ye girdiğinde, oğullarının şehit olduğu haberini veren kişiye; ‘bana Hüseyin’den haber verin’ demiştir. Ümmü’l-Benin (s.a), dört oğlunun dördünün de İmam Hüseyin’in (a.s) yanında şehit düştüğünü öğrenince şöyle demiştir: “Keşke oğullarım ve yeryüzünde olan her şey Hüseyin’e feda olsaydı da o yaşıyor olsaydı.” Onun bu sözü, Ehlibeyt’e ve İmam Hüseyin’e olan kâmil ihlasına kanıt olarak yorumlanmıştır.
