Rasthaber -  Baki Mezarlığı bu gece, Kamer-i Beni Haşim’in (Hz. Abbas) annesi ve Ali Murtaza’nın (Hz. Ali) eşi olan o mübarek kadını bağrına basıyor. O kadın ki, Hz. Fatıma Zehra’dan (sa) sonra Emir’ül Müminin’in (Hz. Ali) yetimlerine annelik, onlara dost ve dert ortağı olmuş, onları kendi evlatlarından bile üstün tutmuştu. Adı "Fatıma" idi; ancak Emir’ül Müminin ile evlendikten sonra, çocukları Hz. Fatıma Zehra’yı hatırlayıp annesizlik acısını yeniden yaşamasınlar diye, kendisine "Ümmü’l Benin" (Oğulların Annesi) diye hitap edilmesini istemişti.

Şehid-i Sani ve Abdulrezzak Mukarrem’in nakline göre, Ümmü’l Benin, Peygamber (sav) ailesine derin bir sevgi besliyor ve kendini onlara hizmete adamıştı. Bu yüzden Ehlibeyt de ona özel bir saygı gösterir ve bayram günlerinde onu ziyaret ederdi.

Ve bu gece, Ümmü’l Benin sonsuzluğa göç ediyor, yine paklık ve masumiyet ailesiyle buluşmak üzere. Yeryüzü şimdiye kadar onun gibi bir kadına şahit olmadı; bunca acıya rağmen bir an bile yılmayan, dizleri titremeyen bir kadın...

O, Kerbela’dan sonra dört yiğit ve şehit evladı için ağıt yakmaktan çok, her daim Hz. Hüseyin’in (as) mersiyesini dilinden düşürmedi ve onun için yas tuttu. Bu nedenle Ümmü’l Benin’in matem gözyaşları, Bâbü’l-Havâic (Hz. Abbas) ve Kımar-i Beni Haşim’in (Hz. Abbas) kokusundan çok, Hz. Hüseyin’in ve onun susuz dudaklarının hüzün kokusunu taşırdı.

İmam Cafer Sadık (as) şöyle buyurmuştur:

"Hz. Hüseyin (as) için beş yıl boyunca gözyaşı döküldü. Ümmü’l Benin, onun için mersiyeler okur ve ağlardı; nihayet gözleri kör oldu."

Şüphesiz o, "edep annesi" idi. Eğer Hz. Abbas’ı edep ve vefanın timsali olarak anıyorlarsa, şaşılacak bir şey yok; çünkü o, böyle bir annenin feyzinden beslenmiş ve imamı için bu denli fedakarlık yapmıştır.

O, faziletlerin annesi ve hep devam eden Beni Haşim’in yalnızlık ve hüzün ağıtıdır. Şimdi garip bir şekilde göç ediyor; Baki Mezarlığı onun ayrılığının hüznünü yükleniyor.

Baki’de, diğer temizlerle birlikte ebedi bir istirahat yerine kavuşuyor ve evladın, Kamer-i Beni Haşim’in (Hz. Abbas) kabrine umut bağlayan yürekleri bir nazarla özgürlüğe ulaştırıyor...