1. Şüphesiz, biz sana Kevser'i (bol hayrı) verdik.

2. Öyleyse sen Rabbin için namaz kıl ve (tekbir alırken) ellerini boğaz çukuruna kadar kaldır.

3. Şüphesiz, asıl sonu kesik olan, sana kin besleyendir.

* Allah’ın Nurundan…

1- Hz. Resulullah (s.a.a):

“Kızım Fatıma’nın nuru, Allah’ın nurundandır ve kızım Fatıma göklerden ve yerden daha üstündür!”[1]

* Allah İndindeki Dokuz İsmi…

2- İmam Cafer Sâdık (a.s):

“Fatıma (s.a) için Allah Azze ve Celle katında dokuz isim vardır: Fatıma, Sıddika, Mübâreke, Tâhira, Zekiyye, Râziye, Merziyye, Muhaddese ve Zehra.”[2]

* Cennet Kokulu Huri…

3-  Hz. Resulullah (s.a.a):

“Fatıma, insan şeklinde bir huridir. Ben cennet kokusunu özlediğim zaman, kızım Fatıma’yı kokluyorum!”[3

* Güzellik Abidesi…

4- Hz. Resulullah (s.a.a):

“Eğer iyilik-güzellik bir şahıs olarak canlansaydı, o Fatıma olurdu; hatta Fatıma daha yüce olurdu. Şüphesiz kızım Fatıma, karakter, şeref ve yücelik açısından yer ehlinin en iyisidir.”[4]

* Peygamber’in Kalbi…

5- Hz. Emirü’l-Mu’minin Ali (a.s):

“Hasan ve Hüseyin bu ümmetin iki (Peygamber) torunudur; onlar Hz. Muhammed’e (s.a.a) göre baştaki iki göz gibidirler. Ben, ona göre bedendeki el gibiyim, Fatıma ise bedendeki kalp gibidir!”[5]

* Bütün Kadınların Efendisi…

6- Hz. Resulullah (s.a.a):

 “Kızım Fatıma, önceki ve sonraki bütün alemlerin kadınlarının efendisidir.”[6]

* Cennet Ona Aşıktır…

7- Hz. Resulullah (s.a.a):

“Cennet, kadınlardan dört kişiye müştaktır: İmran kızı Meryem’e, Firavun’un eşi Mezâhim kızı Âsiye’ye, Hüveylid kızı Hatice’ye ve Muhammed (s.a.a) kızı Fatıma’ya.”[7]

* Fatıma’nın Evi…

8- Hz. Resulullah (s.a.a):

“Resulullah (s.a.a) “(Allah’ın nuru) Allah'ın yüceltilmesine ve içinde kendi adının anılmasına izin verdiği evlerdedir…” ayetini okuduğunda birisi ayağa kalkıp “Bu evler, hangi evlerdir Ya Resullallah?” diye sorduğunda şöyle buyurdu: “Peygamberlerin evleri.” Ebu Bekir, Ali ve Fatıma’nın evine işaret ederek, “Acaba bu ev de o evlerden midir?” diye sorunca da şöyle buyurdu: “Evet onların en üstünlerindendir.”[8]

* Tathir Ayetinde Fatıma…

9- Hz. Resulullah (s.a.a):

 “Tathit Ayeti (Ahzap, 33) beş kişi hakkında nazil olmuştur: Ben, Ali, Hasan, Hüseyin ve Fatıma.”[9]

* Ali Olmasaydı…

10- Hz. İmam Cafer Sâdık(a.s):

“Eğer Emrü’l-Mu’minin Hz. Fatıma ile evlenmeseydi, kıyamet gününe kadar yeryüzünde Fatıma’ya denk bir eş bulunmazdı; Adem’den aşağıya kadar her kes buna dahildir.”[10]

* Allah Evlendirdi…!

11- Hz. Resulullah (s.a.a):

 “Ben ancak Allah emrettiği için Fatıma’yı (Ali’yle) evlendirdim.”[11]

* Büsbütün İman ve Yakin…

12- Hz. Resulullah (s.a.a):

“Ey Selman! Hiç kuşkusuz kızım Fatıma’nın kalbini ve organlarını gırtlağına kadar iman ve yakin ile doldurmuştur; böylece kendisini Allah’ın itaatine adamıştır…”[12]

* Cehennemden Kopan ve Koparan…

13- Hz. Resulullah (s.a.a):

 “Şüphesiz Allah Azze ve Celle, kızım Fatıma’yı, evlatlarını ve onları sevenleri (cehennem) ateşinden koparmıştır. Bunun için ona Fatıma (kopan-kesilen) adı verilmiştir.”[13

* Zehra İsminin Sırrı…

14- İmam Cafer Sâdık (a.s):

Ravi der ki İmam Cafer Sadık’a (a.s) Hz. Fatıma’ya neden Zehra (parlayan) ismi verildiğini sorduğumda şöyle buyurdu: “Zira o ibadet mihrabında durduğu zaman onun nuru, gökteki yıldızlar yer ehline parladığı gibi gök ehline öyle parlar!”[14]

* Muhaddese İsminin Hikmeti…

15- İmam Cafer Sâdık (a.s):

“Fatıma’ya Muhaddese (Meleklerin konuştuğu kimse) isminin verilmesinin sebebi şuydu: “Melekler Sema’dan inerek Meryem’e hitap ettikleri şekilde ona hitap ediyor ve şöyle diyorlardı “Ey Fatıma!Allah seni seçti, arındırdı ve seni âlemlerin kadınlarından üstün kıldı.” “Ey Fatıma! Rabbine boyun eğ, secdeye kapan ve rükû edenlerle birlikte rükû et.”(Âl-i İmrân, 42-43) Böylece Fatıma onlarla konuşur, onlar da Fatıma ile konuşurlardı. Bir gece Hz. Fatıma onlara şöyle sordu: “Alemlerin kadınlarına üstün kılınan İmrân kızı Meryem değil mi?” Melekler ona şu cevabı verdiler: “Meryem sadece kendi aleminin kadınlarının efendisiydi. Ama Allah Azze ve Celle hiç kuşkusuz seni kendi aleminin kadınları, onun aleminin kadınları ve önceki ve sonraki bütün kadınların efendisi kılmıştır.”[15]

* Resulullah’ın Can Parçası…

16- Hz. Resulullah (s.a.a):

 “Hiç kuşkusuz Fatıma benden bir parçadır; o benim gözümün nuru ve kalbimin meyvesidir; onu üzen beni üzer, onu sevindiren beni sevindirmiş olur. Bana Ehlibeytim’den ilk kavuşacak olan odur.”[16]

* Resulullah’ın Ruhu…

17- Hz. Resulullah (s.a.a):

 “Fatıma benden bir parçadır ve o benim bedenimdeki ruhumdur!”[17]

* Resul’ün En Sevdiği…

18- Hz. Resulullah (s.a.a):

“Ehlibeytim’den en çok sevdiğim Fatıma’dır.”[18]

* Resul’ün En Azizi…

19- Hz. Resulullah (s.a.a):

 “Fatıma bana bütün mahlukatın en azizidir.”[19]

* Babasının Annesi…

20- İmam Muhammed Bâkır (a.s):

“Fatıma (s.a) ‘Babasının Annesi’ künyesiyle anılıyordu.”[20]

* Rızası Allah’ın Rızası, Gazabı Allah’ın Gazabı…

 21- Hz. Resulullah (s.a.a):

“Hiç kuşkusuz Allah Fatıma’nın gazabıyla gazaplanır ve onun rızasıyla razı olur!”[21]

* Hoşnutluğu Resulullah’ın Hoşnutluğu…

22- Hz. Resulullah (s.a.a):

“Fatıma hoşnut olmadan, ben hoşnut olmam.”[22]

* Fatıma Sevgisinin Yüz yerde Etkisi…

23- Hz. Resulullah (s.a.a):

Selman-i FârisiResulullah’ın (s.a.a) kendisine şöyle buyurduğunu nakleder: “Ey Selman! Kim kızım Fatıma’yı severse, o cennette benimle birlikte olacaktır ve kim ona düşmanlık beslerse yeri ateştir. Ey Selman! Fatıma’nın sevgisi yüz yerde fayda verir ki onların en kolayı, ölüm anı, mezara konulma zamanı, ameller tartıldığı zaman, mahşer yerinde, sır köprüsünden geçildiği zaman ve ameller hesaba çekildiği sırada. O halde kızım Fatıma kimden razı olursa, ben de ondan razı olurum.. Ben de kimden razı olursam, Allah ondan razı olur. Yine Fatıma kime gazap ederse, ben ona gazap ederim ve ben kime gazap edersem, Allah ona gazap eder. Ey Selman! Ona, zürriyetine ve takipçilerine zulmedene vay olsun!”[23]

* Allah’ın Seçtiği…

24- Hz. Resulullah (s.a.a):

“Semaya yükseltildiğim (miraca götürüldüğüm) gece, cennetin kapısına şöyle yazıldığını gördüm: “Allah’tan başka ilah yoktur; Muhammed Allah’ın elçisidir; Ali Allah’ın Habibi’dir; Hasan ve Hüseyin Allah'ın üstün kıldıklarıdır; Fatıma Allah’ın seçtiğidir. Allah’ın laneti onlara düşmanlık edenin üzerine olsun.” [24]

* Ali’nin Dert Ortağı, Mutluluğu…

25- Hz. Emirü’l-Mu’minin Ali (a.s):

 “Allah’a yemin olsun… Fatıma asla beni öfkelendirmedi ve hiçbir konuda bana karşı gelmedi. Ben ne zaman onun yüzüne baksaydım, bütün üzüntü ve kederlerim kayboluyordu!”[25]

* “Makam-ı Mahmud”un Sahibi…

26-Hz. Resulullah (s.a.a):

 “Ya Fatıma! Müjdeler olsun sana; Allah katında “Makam-ı Mahmud”a (beğenilmiş şefaat makamına) sahipsin; sen sevenlerine ve taraftarlarına şefaat edeceksin.”[26]

* Sevenlerine ve Velayet Ehline Şefaati…

27- Hz. Resulullah (s.a.a):

 “Şüphesiz Fatıma, kıyamet gününde onu ve zürriyetini seven ve velayetlerini kabullenen kimseler hakkında şefaat edecektir; Allah da onun şefaatini kabul edip onları onun şefaati sayesinde cennete dahil edecektir.”[27]

* Ümmetin Şefaatçisi….

28- Hz. Fatıma (s.a):

 “Kıyamet günü haşr olunduğumda, Peygamber’in (s.a.a) ümmetinin günahkarlarına şefaat edeceğim.”[28]

Fatıma Düşmanının Durumu…

29- Hz. Resulullah (s.a.a):

 “Ey Fatıma! Eğer (faraza) Allah’ın gönderdiği her peygamber ve mukarrep kıldığı her melek, sana düşmanlık eden ve hakkını gasp eden kimse hakkında şefaat etse bile, yine de Allah onu hiçbir zaman ateşten çıkarmayacaktır!”[29]

* Resulullah’ın Fatıma’ya Verdiği En Güzel Hediye…

30- İmam Muhammed Bâkır (a.s):

“Fatıma tesbihinden (zikrinden) daha güzel bir hamd etmeyle Allah ibadet edilmemiştir. Eğer ondan daha faziletli bir şey olsaydı, Resulullah (s.a.a) onu Fatıma’ya bağışlardı!”[30

* Fatıma Tesbihin Bereketi…

31- İmam Cafer Sâdık (a.s)

“Her gün her namazdan sonra Fatıma tesbihinin (zikrinin) söylenmesi, benim yanımda her gün bin rekat namaz kılmaktan daha sevimlidir.”[31]

* Fatıma Tesbihi, Mağfiret Vesilesi…

32- İmam Cafer Sâdık (a.s):.

“Kim farz namazdan kalkmadan Fatıma tesbihini (zikrini) söylerse, Allah onu bağışlar. Tesbihe tekbir ile başlamalıdır.”[32]

* Fatıma’ya Selam Vermenin Sonucu…

33- Hz. Fatıma (s.a):

“Babam bana haber verdi ve işte şuradadır (gidip kendisine sorabilirsiniz): Kim ona ve bana üç gün selam verirse, Allah cenneti onun için kesinleştirir.” Ravi der ki Hz. Fatıma’ya “Onun ve senin hayatınızda mı?” diye sorduğumda, “Hem hayatımızda, hem de öldükten sonra.” diye cevap verdi.”[33]

* Fatıma’ya Salat Etmenin Sonucu…

34- Hz. Fatıma (s.a):

* Fatıma’nın Ziyaretinin Önemi…

35- Hz. Resulullah (s.a.a):

 “Kim beni vefatımdan sonra ziyaret ederse, Fatıma’yı (da) ziyaret etmiş gibi olur. Fatıma’yı ziyaret eden de sanki beni ziyaret etmiş gibi olur. Yine kim Ali b. EbiTâlib’i ziyaret ederse, Fatıma’yı ziyaret etmiş gibi olur. Kim Hasan ve Hüseyin’i ziyaret ederse, sanki Ali’yi ziyaret etmiştir. Kim de o ikisinin zürriyetini ziyaret ederse, o ikisini ziyaret etmiş sayılır.”[34]

* Fatıma Ziyaretinin Bereketli Sonucu…

36- İmam Cafer Sâdık (a.s):

 “Kim Tahira (tertemiz) Fatıma’nın mezarını ziyaret eder ve “Selam olsun sana ey…” diye onu selamlar,[35] ardından da Allah’tan bağışlanma dilerse, Allah onu bağışlar ve onu cennete götürür.”[36]

* Mahşer Günü Fatıma…

37- Hz. Resulullah (s.a.a):

 “Kıyamet günü olduğunda bir münadi şöyle seslenecek: Ey mahşer ehli! Kapatın gözlerinizi, Fatıma (mahşerden) geçecek!”[37]

* Cennette İlk O girecek…

38- Hz. Resulullah (s.a.a):

 “Cennete ilk girecek şahıs Fatıma’dır!”[38]

* Fatıma’nın Büyük Mutluluğu…

39- İmam Muhammed Bâkır (a.s):

 “Ali ve Fatıma, (hayatlarındaki) hizmet paylaşımı için Resulullah’ın yanına vardılar. Resulullah (s.a.a) ev içi hizmetler için Fatıma’yı görevlendirdi, dış hizmetler için de Ali’yi. Bunun üzerine Hz. Fatıma şöyle dedi: “Resulullah’ın (s.a.a) beni (dış hizmetlerden ve) erkeklerle haşir neşir olma yükünden muaf tuttuğundan dolayı ne kadar sevindiğimi bir tek Allah bilir!”[39]

* Fatıma’nın Dünyadan En Çok Sevdikleri…

40- Hz. Fatıma (s.a):

“Sizin dünyanızdan üç şey bana sevdirildi: Allah’ın kitabını (Kur’an’ı) okumak, Resulullah’ın yüzüne bakmak ve Allah yolunda infak etmek-bağışta bulunmak.”[40]

[1]- Bihârü’l-Envar, c.15, s.10

[2] El-Emâli –Şeyh Saduk-, s.677.

[3]- Et-Tevhid –Şeyh Sadûk-, s.117.

[4]- Maktelü’l-Hüseyn, c.1, s.60.

[5]- Bihârü’l-Envar, c.39, s.352.

[6]- Nurü’s-Sekaleyn Tefsiri, c.1, s.338.

[7]- Bihârü’l-Envar, c.43, s.53.

[8]- Ed-Dürrü’l-Mensûr, c.6, s.203, Rûhü’l-Meâni, c.18, s.174, Tefsir-i Seâlibi, c.7, s.107.

[9]- İsâfü’r-Râibin, s.116, Sahih-i Müslim, Fezâilü’s-Sahâbe Kitabı.

[10]- El-Hisâl -Sadûk-, c.2, 414.

[11]-Uyûn-u Ahbâri’r-Rıza, c2, s.59.

[12]- Bihârü’l-Envar, c.43, s.46.

[13]- Kenzü’l-Ummâl, c.6, s.219.

[14]- İlelü’ş-Şerâyi’, c.1, s.215.

[15]- Bihârü’l-Envar, c.43, s.78.   

[16]- El-Emâli -Sadûk-, s.575.

[17]- Nûrü’l-Ebsâr, s.52.

[18]- İhkâkü’l-Hak, c.10, s.181.

[19]- El-Emâli -Şeyh Mufid-, s.259.

[20]- Bihârü’l-Envâr, c.43, s.16.

[21]- El-Emâli -Şeyh Mufid-, s.94

[22]- Menâkıbü’l-İmam Ali -İbnü’l-Meğâzili-, s.342.

[23]- Bihârü’l-Envar, c.27, s.116.  

[24]- Tarih-u Bağdat, c.1, s.259, Lisânü’l-Mizân, c.5, s.70.

[25]- Bihârü’l-Envar, c.43, s.134.   

[26]- Bihârü’l-Envar, c.76, s.359.    

[27]- El-KatretuMinBihâr-i Menâkıbi’n-NebiyyiVe’l-İtra, c.2, s.189.

[28]İhkâkü’l-Hak, c.19, s.129.

[29]- Bihârü’l-Envâr, c.76, s.354.     

[30]- El-Kâfi, c.3, s.343.

[31]- El-Kâfi, c.3, s.343. 

[32]- Et-Tehzib -Şeyh Tûsi-, c.2, s.105.

[33]- Et-Tehzib -Şeyh Tûsi-, c.6, s.9.

[34]- Bihârü’l-Envâr, c.100, s.122.     

[35]- Nakledilen ziyaret metniyle onu ziyaaret ederse…

[36]- Bihârü’l-Envâr, c.100, s.199.     

[37]- Es-Sevâikü’l-Muhrika, s.190, Üsdü’l-Gâbe, nc.5, s.523, Tezkiretü’l-Havâs, s.279.

[38]- Lisânü’l-Mizân -İbn-i Hacer-, c.4, s.16.

[39]- Vesâilü’ş-Şia, c.14, s.123.

[40]- Nehcü’l-Hayât, s.271, Hadis: 164.