Ayetteki ‘hamr’ kelimesi sözlükte giysi manasına da gelmektedir. Kadınların hicaba uyarak başlarını örttükleri kumaş parçasına da bundan ötürü ‘himar’ denmiştir. İçki de insanın teşhis kudretini aklından aldığı, daha gerçekçi bir ifadeyle örttüğü için “hamr” diye adlandırılmıştır.

Yine ayette kumar anlamına gelen ‘meysir’ kelimesi de kolay, meşakkatsiz manasında kullanılan “yusr” kelimesinden türemiştir. İki taraf da birbirinin parasını zahmetsiz olarak el koymak istediklerinden bu isimle geçmektedir.

〉〉 İnsanların birinci sorusu, kumar ve içkinin hükmü hakkındadır.

İnsanların bu sorusu hakkında, ayet şunu buyurur: “Sana, şarap ve kumar hakkında soru sorarlar. De ki: Her ikisinde de büyük bir günah ve insanlar için bir takım faydalar vardır. Ancak her ikisinin de günahı faydasından daha büyüktür.”

Kimilerinin üzüm yetiştiriciliği ve şarap satmada, kimilerinin de kumarhane açmada servet edinmiş oldukları gibi… Ahlaki ve ilmi kitaplarda, şarap ve kumarın kötü etkileri, birey ve toplum üzerinde yol açtığı fesat hakkında doyurucu bilgiler sunulmuştur.

Burada ‘Tefsir-i Numune’den 1 içki ve kumarın zararları hakkında oluşturulmuş fihristi beyan edelim. Ömrü kısaltması, çocuklarda görülen olumsuz etkenler - özellikle sarhoş bir halde cinsel münasebette bulunulmuşsa-, ahlaki fesatların yayılması ve cinayetlerin artması, bu verilere etken olan hırsızlık, darbe ve yaralama, cinsel içerikli cürümler, tehlikeli ve vukuatlı sürücülüğün artması gibi unsurlardır.

Ani heyecanlanma, sinir hastalıkları, kalp ve beyin krizleri, kalp çarpıntılarının yükselmesi, iştahsızlık, renk solgunluğu ve diğer fiziksel, ruhsal, psikolojik rahatsızlıkların araştırma sonuçlarına göre; ölümlerin yüzde otuzunun kumara bağlı olduğunu ortaya koymaktadır.

Kumar, ekonomide tahribat etkisine yol açmakta ve tüm memnuniyet yaratan faydalı işleri de yok etmektedir. Bazı İslami olmayan ülkelerde, kumar yıllarca yasaklanmış ve kanunsuz işlerden sayılmıştır. Örneğin İngiltere 1853, Rusya 1854, Almanya 1873 yılında kumarı yasaklamıştır.

--------------------------------------------

1 Mekarimi Şirazi, “Tefsir-i Numune”