Eşin elbiseye benzetilmesi meselesinde birçok zarif nükte bulunmaktadır. Bazılarını şöyle sıralayabiliriz:

〉〉 Elbise; insanın tarzına, rengine ve cinsiyetine uygun olmalıdır. İnsanın eşi de kendi denginde ve fikrine, şahsiyetine münasip olmalıdır.

〉〉 Elbise; huzur ve ziynet nedenidir. Eş ve çocuklarda ailenin huzur ve ziynet kaynağıdır.

〉〉 Elbise; insanın ayıplarını örter. Kadın ve erkek de, birbirlerinin tüm ayıp ve kusurlarını örtmelidir.

〉〉 Elbise; insanı sıcak ve soğuktan korur. Eşin varlığı da, ailenin merkezine zarar gelmesine engel olur. Eş; yuvayı içten ve sıcak kılar, hayatı olumsuzluklardan korur.

〉〉 Elbise; insanın harimidir. Üryan ve çıplaklık ise rezalet sebebidir. Evlilik ve eş edinmekten kaçınmak da, insanın sapıtmasına ve rezil olmasına nedendir.

〉〉 Elbise olarak, soğuk havalarda kalın, sıcak havalarda ise ince olanı kullanılır. Her erkek ve kadın da, davranış ve ahlâkî yapılarını karşı tarafın ruhi gereksinimine göre düzenlemelidir. Eğer erkek sinirli ise, kadın ona sükûnet ve sakinlikle karşılık vermelidir. Eğer kadın yorgun ise, erkek de hoşgörüyle yaklaşmalıdır.

〉〉 İnsan, elbisesini kirlenme ve tozlanmadan korur. Eşler de birbirlerini günaha düşmekten ve kirlenmekten korumalıdırlar.