‘Ulu’l elbab’ (akıl sahipleri) ifadesi Kur’an’da 16 defa zikredilmiş ve bu ifade bir kemal ve üstünlükle birlikte kullanılmıştır. 1 – Hükümlerin sırrını anlarlar: “Ey akıl sahipleri! Kısasta sizin için hayat vardır. Umulur ki korunursunuz.” 1

2 – İleri görüşlüdürler: “…İyilik olarak yaptığınızı Allah bilir. Azık edinin. Hiç kuşkusuz azığın en güzeli takvadır. Ey akıl ve gönül sahipleri, benden sakının!” 2

3 – Dünyayı gelip geçici bir yer olarak görürler: “Onlar ayaktayken, otururken ve yanları üzerine yatarken Allah’ı anarlar. Göklerin ve yerin yaratılışı üzerinde düşünürler. ‘Rabbimiz! Bunu boş yere yaratmadın, seni eksikliklerden uzak tutarız. Bizi ateş azabından koru’ derler.” 3

4 – Tarihten ibret alıp ders çıkarırlar: “And olsun ki, onların kıssalarında akıl sahipleri için ibret vardır...” 4

5 – En iyi ve en güzel mantığı kabul ederler: “Sözü dinleyip de onun en güzeline uyanlar var ya, işte onlar Allah’ın hidayete erdirdiği kimselerdir. İşte onlar akıl sahiplerinin ta kendileridir.” 5

6 – Teheccüd ve ibadet ehlidirler: “Yoksa gece vakitlerinde, secde hâlinde ve ayakta, ahiretten korkarak ve Rabbinin rahmetini umarak itaat ve kulluk eden mi? De ki: ‘Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?’ Ancak akıl sahipleri öğüt alırlar.” 6

--------------------------------------------

1 Bakara, 179

2 Bakara, 197

3 Al’i İmran, 191

4 Yusuf, 111

5 Zümer, 18

6 Zümer, 9