Tütün hareketi, meşrutiyet hareketi, petrol hareketi ve bunların ardından gelen gerileme gözümüzün önümüzdedir. Bugün İmam'ın (r.a) ve halkın azmi ile İran, düşmanlarının açıkça “İran'ın kendisi denklem yaratıcısıdır, denklemlerle pasif hale getirilemez, sahneden uzaklaştırılamaz” dediği bir noktaya gelmiştir. Bugün tabii ki çok hassas ve çok tehlikeli bir durumdayız ve sürekli emek vererek ve büyük bedeller ödeyerek elde ettiğimiz büyük başarılarımızdan faydalanmamız ve yurt içi, bölgesel ve küresel arenada özen göstermemiz ve konumlarımızı ve başarılarımızı artırmaya çalışmamız gereken bir noktadayız.

911 kameri yılında vefat eden büyük Ehl-i Sünnet alimlerinden Abdurrahman Süyuti'nin “Dürrü’l Mensur” tefsirinin 66. Sayfasındaki rivayette şu ifadeler geçmektedir: “Hud Suresinin 112. Ayeti (Öyle ise emrolunduğun gibi dosdoğru ol. Beraberindeki tövbe edenler de dosdoğru olsunlar. Hak ve adalet ölçülerini aşmayın. Şüphesiz O, yaptıklarınızı hakkıyla görür) nazil olunca Resulullah (s.a.a) Müslümanlara hitaben şöyle buyurdular: “Şemmiru, Şemmiru” yani “kollarınızı sıvayın”, “kollarınızı sıvayın”.

Bu mübarek sure Mekke döneminde nazil olmuştur ve Peygamber Efendimiz’in (s.a.a) Mekke'de bulunuşu ile Hicri sekizinci yılda Mekke'nin fethi arasında nasıl korkunç ve büyük olaylar yaşandığını biliyorsunuz. Bu zor dönemde kâfirlere göre sayıca az olan, zenginlikleri ve maddi güçleri küfür cephesiyle karşılaştırılamayacak kadar az olan Müslümanlar, İslam'ı Arap yarımadasına hakim kılıp, dünyanın doğusundan batısına kadar elçi göndermeyi başardılar.

Bu durum iki şeyi gösteriyor; Birincisi Müslümanların Peygamber Efendimiz'in (s.a.a) buyurduğu gibi “kollarını sıvamış” olmaları, yani adam gibi işin başına geçmiş olmaları ve ikincisi de onların bu duruş ve azminin “büyük sonuçlar” vermiş olmasıdır.

Halkın bu azmi elbette hadislerden anladığımız kadarıyla Hz. Peygamber'in gece gündüz sürekli ve devam eden çabalarına bağlıydı ve bu nedenle şöyle buyurulmuştur: “Kendine ve aynı zamanda ümmetine de bu yolda direnme konusunda rehberlik et.” Bu, yani Peygamber’in (s.a.a) bu konuya gece gündüz özen gösterdiği ve önem verdiği anlamına gelmektedir.

Bu dayanıklılığın ve direnişin temeli imandı ve Peygamber Efendimiz'in (s.a.a) Mekke'deki çalışmalarının odak noktasının, tahammülle birlikte dini inanç ve inançların teorik ve pratik temellerini derinleştirmek olduğunu biliyoruz. Bu nedenle Mekke'de yetişen Müslümanlar, düşmanların ağır toplu saldırılarıyla karşı karşıya kalınca, onlara sebat etmeleri emredildi. Maide Suresinin 45. Ayetinde de bu konuya değinilmektedir: “Ey iman edenler! (Savaş için) bir toplulukla karşılaştığınız zaman sebat edin ve Allah’ı çok anın ki kurtuluşa eresiniz.”

Şimdi bir an için Peygamber'e iman eden az sayıdaki Müslümanın sayılarının azlığı ve bazı zorlu olaylar nedeniyle işlerine devam etmekten uzaklaştığını ve azmin yerini sabırsızlığın aldığını bir düşünün, o zaman bu din asla kabul edilmezdi ve insanlık başka bir yol bulurdu ve neyin yapılıp neyin yapılmaması gerektiğini bilmenin hiçbir yolu olmaz ve dünya tamamen karanlık ve dehşet verici bir hal alırdı.

Tatlı bir sonucu olan bu yol elbette kolay bir yol değildir. Üstelik dış düşmanlar hak cephe lehine bir denklemin oluşmasını engellemek için ellerinden geleni yapıyorlar. Onlar bu mücadelede tüm ahlaki ve insani ilkeleri ve yalan iddialarını ayak altına almakta, aynı zamanda içeridekilerin kirli dilleri de ortaya çıkmakta ve hak yolunda türlü türlü şüpheler ortaya atılmaktadır.

Kur'an-ı Kerim'in çeşitli ayetlerinde içeriden ve dışarıdan hak cepheye yönelik olarak dile getirilen bu şüphelerin büyük bir kısmına değinilmiştir. Bu şüphelerden biri de güçlü bir düşmana karşı direnmenin ne faydası olduğudur?...

yazının devamı için linki tıklayınız

https://rasthaber.com/tr/haber/yazar-haberleri/yabanci-dusmanlara-ve-ulke-icinde-suphe-yaratanlara-karsi-azim-ve-dayaniklilik-140244