ABD’li analist ve “Savunma Öncelikleri” adlı düşünce kuruluşunun üyesi, ABD'nin İran'la askeri çatışmasını Washington'a büyük maliyetler getirecek, başarısız bir eylem olarak nitelendirdi.

Bazı Amerikalı milletvekilleri açıkça İran'a karşı güç kullanılması çağrısında bulundu. 7 Ekim'deki Aksa Tufanı operasyonundan 2 gün sonra Amerikalı Cumhuriyetçi Senatör Lindsey Graham, çatışmaların tırmanması veya Siyonist mahkumların öldürülmesi halinde Başkan Joe Biden'dan İran'ın petrol tesislerine saldırmasını istedi. Bazı Amerikalı politikacılar da Tahran'ın nükleer programından vazgeçeceği umuduyla doğrudan bir saldırı öncesinde İran'ı tehdit etmek istiyor.

Newsweek'e göre, Batı Asya'da ne zaman bir çatışma olsa, Amerika'nın İran'la savaşa girip girmeyeceği sorusu sıklıkla gündeme geliyor. Ancak Amerikalı analist Daniel R. DiPetris kaleme aldığı yazısında İran'a karşı askeri güç kullanımının olumsuz ve yıkıcı sonuçlar doğuracağını vurguluyor.

ABD’li bu analist şu ifadelerde bulunuyor: ‘Öncelikle Amerika'nın İran'a saldırması durumunda Hamas'ın Siyonist esirleri serbest bırakacağının garantisi yok. Çünkü Tahran Hamas'ın destekçisi olmasına rağmen Filistin direniş hareketi on yılı aşkın bir süredir Gazze'deki fiili hükümet konumunda ve yaklaşık 300 milyon dolar vergi alıyor ve Hamas kararlarını bağımsız olarak veriyor ve ABD'nin İran'la savaşa girmesi durumunda Siyonist esirlerin serbest bırakılacağının garantisi yok.

ABD'nin İran'a askeri saldırısı zor ve maliyetli bir proje olacaktır. Çünkü Amerika, İran'ın ateşlediği füzeleri düşürmek için Batı Asya'da üslenen onlarca savaş uçağı, bombardıman uçağı ve hava savunma sistemini kullanmalıdır. Bölgede konuşlu 40 bin Amerikan askeri de İran'ın füze ve İHA gücü için kolay hedefler olacaktır.

Böyle bir savaş aynı zamanda Fars Körfezi'ndeki ABD üslerini İran'ın karşı saldırısına karşı savunmak için onlarca ABD savaş gemisini ve denizaltısını da içerecektir. Dolayısıyla İran'la savaşa girmek, ABD kaynaklarının büyük bir kısmının bölgeye dahil edilmesi ve bu ülkenin Hint Okyanusu ile Pasifik Okyanusu arasındaki bölgeler dahil olmak üzere diğer yerlerdeki askeri kapasitesinin azaltılması anlamına gelmektedir.

Eğer Amerika'nın bu saldırıdaki hedefi İran'ın nükleer kabiliyetini yok etmekse, dünyadaki bütün bombalar bile bu amaca ulaşmak için yeterli değildir. Çünkü İran'ın uranyum stoklarının bir kısmı yok edilse bile, İran'ın nükleer bilim adamlarının son otuz yılda edindiği bilgiler bozulmadan kalacak ve savaşın bitiminden sonra yeniden işler hale gelecektir.

ABD'nin saldırması ve İran'ın nükleer programını yeniden başlatması durumunda Uluslararası Atom Enerjisi Kurumu bu kez İran'ın nükleer tesislerini denetleyemeyecek ve şu anda İran'ın böyle bir kararı olmasa da Tahran'ın Amerikalıların yeniden saldırmasını engellemek için nükleer silaha yönelik adım atmaya karar vermesi de mümkün olacaktır.’