1- “Allah, başımın üzerinde durmaktadır.

2- Kıyamet, gözümün önünde canlanmaktadır.

3- Azrail, pusuya yatıp beni beklemektedir.

4- Bedenim, amelimin rehinidir.

5- Melekler, omuzlarımın üzerinde durmaktadır.

6- Ebedî mekânım toprağın altı, önümde durmaktadır.

7- Zararı defedemiyorum.

8- Menfaati elde edemiyorum.”1

“Seyyidu’ş-Şuheda Hz. Hüseyin (a.s), zalim ve zorba bir hâkimin halkın arasında olduğunu ve halka hükümet ettiğini gördü. Zulmün olduğunu, halka zulmettiğini, dine zulmettiğini gördü. Onun önünde durmalı ve ona engel olmalıydı. Az bir orduyla, sayıları kalabalık olan bir ordunun önünde durdu. Kıyam etmesi artık kaçınılmaz olmuştu. Hz. Hüseyin (a.s) milleti ıslah etmek ve Yezid’in perçemini indirmek için kıyam edip kanını verdi. Oğullarının kanlarını verdi. Evlatlarını ve bütün her şeyini verdi. Bunların hepsi İslâm içindi, İslâm’ı canlı tutmak içindi. Bizim kanımız Hz. Hüseyin’in (a.s) kanından daha mı kırmızı? Hz. Hüseyin (a.s) İslâm’ın mazlum şehididir. O şehidin kanının heba olmasına razı olamayız.”2

---------------------------------------

1- Nehcu’l-Şehade, s. 295.

2- İmam Humeynî.