Bu, direnişin en başından beri gündeme getirdiği bir konuydu ancak Amerikalılar, baskı ve zorlamayla alternatif yollar kullanarak direnişi durdurmaya çalıştı. Ama artık onlar da her şeyin Gazze savaşının sona ermesinden geçtiğini anladılar.

Tabii bu “Her şeyden” kasıt sadece Lübnan ve Yemen’le sınırlı değil.

Amerikalılar yakın zamanda Tahran'a yeni nükleer ve bölgesel paketler göndermiş, İran İslam Cumhuriyeti de yukarıdaki durumlara ilişkin aynı geçen yaz ki gibi sınırlı görüşmeler konusunda Amerikalılarla her türlü dolaylı görüşmenin Gazze savaşının sona ermesine bağlı olduğunu belirtmiştir.

Amerikalıların çabalarının sebebi budur. Onlar, bu yaz seçim kampanyalarının en yoğun olduğu dönemde Orta Doğu'nun savaşta olmasını istemiyor çünkü sadece bu bile Biden'ı devirebilir.

Beyaz Saray'ın “bölgeyi sakinleştirmek için İran'la geçici olarak yakınlaşmalı ve seçimleri kazanarak onlara imtiyaz vermeliyiz!" fikri yanmış bir plandır.

Her ne kadar onlar “Gerçek Vaad” operasyonunun ardından Katar'a ateşkes müzakerelerinin ayrıntılarını İslam Cumhuriyeti'ne bildirmesi ve görüşünü alması tavsiyesinde bulunduysa da Tahran, Hamas'ın bağımsızlığına saygı duyuyor ve tavsiye niteliğindeki görüşlerini direniş kanalıyla göndermeyi tercih ediyor.