Kur’an’da dört çeşit ağlama ve gözyaşı dökme olduğunu görürüz:

1 – Gönülden ağlamak: Hıristiyanlardan kimi Kur’an ayetlerini duydukları anda içtenlikle ağlıyorlardı: “Peygambere indirilen Kuran’ı işittiklerinde, gerçeği öğrenmelerinden gözlerinin yaşla dolarak, ‘Rabbimiz! İnandık, bizi de şahidlerden yaz’ derler” 1

2 – Hüzün ve hasret ile ağlamak: Aşık müslümanlar, Hz. Peygamber’in (s.a.a) savaşa katılmaya durumu olmayanlara izin vermediği anda candan hüzünlenip ağlıyorlardı: “Binek vermen için sana geldiklerinde, ‘Size binek bulamıyorum’ dediğin zaman, sarfedecek bir şey bulamadıkları için üzüntüden gözyaşı dökerek geri dönenlere de sorumluluk yoktur.” 2

3 – Korkudan ağlamak: Allah’ın evliyası ayetler okunduğu zaman ağlayarak secdeye kapanırlardı: “Rahman’ın ayetleri onlara okunduğu zaman ağlayarak secdeye kapanırlardı.” 3, “Onlar ağlayarak yüzüstü yere kapanırlar. Bu da onların derin saygısını artırır.” 4

4 – Sahte ve yapmacık bir şekilde ağlamak: Hz. Yusuf’un (a.s) kardeşleri, babaları Hz. Yakub’un (a.s) yanına ‘kardeşimizi kurt yedi’ deyip sahte gözyaşları dökmüşlerdi. “ağlayarak babalarına geldiler.”

--------------------------------------------

1 Maide, 83

2 Tevbe, 92

3 Meryem, 58

4 İsra, 109