Sana naat ile başlasın bu name-i Mukaddime

Ki ilahi ummandan gelen bad-ı Sabah idin

Bu ümmeti be-umud‘a, Ruzigar-ı ahı Sabbah idin

Son sözü söyleyim en evvel, satvetin övgüsü ne haddime.

Ey İmam!

Nice Meddah-ı Mahirler, satveti sabr-ı cesaretin överler senin

O şir-i Yezdan nazarın uhdesine selavat-e sünne-i selefinin

Söylenirken Qum ve Necefteki celal u heybetin

Elh-i vela u vera rivayetinde dahi şa‘yandır münevverin        

Toplanırken Cemel, Sıffin ve Nehrevan ehli     

Tank u tüfek hurucuyla yanında saddam’ın

Senin bundaki dirayetin delail-i Aliyyel Murtezaydı en evvelin

Ey İmam !

Dediler ki  imam ölmüş, inkılaba da okunsun bir sela!?

Hameneyi'nin, senin makanına olan liyakatin misali

Vallahi zülfikar‘ın Muhammed“ten Aliye intikaliydi cihana

Ey İmam!

Müsebbibi kavgayı mezhep ile itham ederdiler güya seni

Senin, “la şarkiyye la garbiyye, illa islamiyye“ nidan!

Misali Muhammedin, Cebel-i ebu kubeys'teki ‘‘feggu regabe‘‘si

Zalimin zulmüne çatılan her du çatık kaşların arası

Hacer‘in safa u merve sayyındaki havf u reca‘sıydı ehl-i imana

Ey İmam!

Ayanı Avam-ı geda, Kerbela türbetini sıla bellemiş,

Senin “Ey mustez‘afini cihan“ nidayı nefesin,

Muntezir-i Mehdiye giden rah-e kıyamdı, zumera-i mele-i ala‘ya.

Ey İmam!

Ne Cemaleddin ve İkbal ne‘de Müderrisi‘nin

Senden özge kimseye yoktu muradı,

Şeriati‘nin hayat-ı kadiminde ‚‘‘tasviri Ali‘‘sin ararken

Senin cemalin sırrı ayine-i ula-i Ali'ydi tarik-i hakka  uyana

Ey İmam!

Sana, senden sonra bıraktığın miras namına

Hınç ile çektiler Dımeşk`te zamane Zeyneplerini, kuçe u bazara

Yemende ki muhiplerin katledilirken Al-i Sufyani Suud elinden,

Soysuz soylular; her defasında dediler ki kazara.

Seni sevdiğin söylese de yarenlerin, her köşe u bucakta

Hikmetmi dir ne, her nedense ne?!

Getirir oldular ruz-i Kuds`ün Pazar'a!

Ey İmam!

Çok minnet göğüsledi Beheşti u Murtezan

Keza Çamran‘ın, Recayi u Musevi-yi Abbasın

Lakin hasedinden çatlasın ehli ehadis-i müfessiri malum!

Sana kem söz söyleyen dir munafigiyn u  mufasigun!

Ey İmam!

Ne deyim?

Misali ehl-i Siffin hukeması,

Zamane-i alleme-i ahbariyyun

Övermiş meğer senin tasvirin, bi-hakkın,

Oysa Hakikatte hakikatin, lübbül lübabıydı bana.

Ey İmam!

Kıraat eylerken Kuran-ı Kadim‘den Sure-i Şuara‘yı

Sen gördüm tasviri teşbihi bila Kelim-i Musa‘yı

Sen ki “sırrı salat“ında katleyledin  dil-i rubayı

Zeynel‘in giryan-ı çeşm’inden aldın dest ab-ı isa'yı

Taa  ki mana-yı seyr u sulukta miracındı ehl-i beyt-i mustafayı

Ey İmam!

Şeb-i yelda da Haydar-i Kerrar misalin

Serz eyledin tenha-i kuyuya visal‘in

İsmail  gibi çölde zemzem-i zülal'in

Vakta ki taa vakti Yusuf-i Fatime  ricalin

Ey İmam!

Senin tasfir-i tevsirin Kur’an u kıraatın,

Hayaliydi Bağ-ı, sine-i arif'an'a hayatın!

Okuyanlar okudu; Bostan-e irfani Mektebi Ali-yi

Zemheri vurdu bu turfan-i edebi faniyi

Ey İmam!

İsa-i bir nef'a-i nefes idin

Ey Ruhullah, ayine-i Ruh-ul İsa!

Ey evlad-e kazım-e musa!

İlm-i izar’ınla beyyine-i Al-i Ya-sin‘din

Şahittir buna cümle muhibban‘ın

Desdurun; uyun-il Rıza-il ahbar‘ın

Ey İmam!

Ol misali İbrahim, elindeki tespihin, didiştin çang ile ceng‘e,

Putperestler; mezhep u din adına, girdiler renkten renge!

Zindanlarda çentik düştüler talebe u ashabın duvarlara

Yakup‘dan, Yusuf‘dan, Eyyüp‘den,Zeynep‘den asırlara

Cenabı Cemail-i Cemil-i sabrın remizdi yaren-i yarınlara

Ey İmam!

Sen yine gel rüya da olsa, o cemal-i celal’in,

Yaktı dürr-i defterim o zat-i mukaddes Kemal‘ın

Kalem naçar, kelam nakıs olsa da varsın olsun

Tevvella u teberra dergahında canı can‘ız hamd olsun

O Rabbe, ki şirkten ve dahi münkerden pak‘ız ruhun şad olsun!

Ey İmam!

Yer evimiz alev-i yangın u giryan içre

Sine döverler cümle mazlum u mustazaflar, isyan içre

Dağ ber dağ “vel fecr-i vel eyalin“in şavkında

Zeynepler hala giryan-ı ah u vaveyla Şam diyarında

Hasret kaldık Mekteb-i mehdiyyi Muntezar varisi Kıyamına senin nazarında

Ey İmam!

Yıkılıp, o şanlı kıyamınla tağut Şah, gitse de siccine

Erenlerin geceler de hal-i hayal ile Kudüste miraca

Ümmettin hal-i pür melalidir böyledir hala

Al-i Firavun icazesi ile gidiliyor keza hacca!

Ey İmam!

Dediler Humeyni ölmüş

inkılabi islamiye ye de rahmet ola

Senden miras alan Hamaneyi“nin daveti

Muhammedi ezandaki hayyal es sela dır mana

Farkı yoktur Hameneyi`nin, Humeyni‘yi kebir den

Mirasındı, Muhammed den  Ali'ye evvel Allah!

Senin timsalin illa Muhammed u Ali`dir billah

Ey İmam!

Pir-i cemeran‘dın vahyi kıssayı ‘‘sure-i fecr‘‘den

zuhur ettin veliyyi fakih-i naib-i Mehdi‘den

Diyarı Humeyn`den, bilad-ı İran bezminden

Müjde sendin!

Son imam cenab-ı Mehdi den

Ey İmam!

Adem, Nuh, İbrahim keza Musa,

İsa, Muhammed ve dahi Ali`den

Cümle evliya u enbiya‘nın seyr-i suluk ehlinden

cenabı cem-i cem eylemiştin, aşikardı her halinden

Ey İmam!

Sensin, Havz-ı Kevser, ana Fatıma‘dan!

Hizbullahtır, bıraktığın bize mirastan

Varisin‘dir bilad-i Lübnan sorulur Nasrullah‘tan

Geliyor teng u tetik ceng u cidal nidası

Evlad-ı Uveysin, Yemenli Ensarullahtan

Ey İmam!

Sonu gelmez bir desitanı rastandın

Necm-i süreyyadaki imanı yansıtandın

El yevm, misali hudhud-i süleymanın

Bilad-i Rum‘dan ahbar u raviyanın!

Ey Humeyni!

Ümmeti Müzzemmil-i Mustafa ya divane idin

Dar-us selâm’a dair bir hikâyetin var idin

Sırr-ı Nefsin Vahdeti Vahitte pür u pak idin

İlm-i ledun bab’ın da bir kenz-i kemal idin

Sorun ehl-i Qum şehrine, cevher-i cevad idin

Musa-i Kazım-ı kamil varisi, masum-u fatima makberin, hamisi idin

Ya Eyyu hen Nas!

Bu imam ki Humeyni'yi Kebir idi

O‘nun her sözü bir hüccet yani delil idi

Adem den Hateme dek devr-i daim idi

bila ahir Acem ehli, o‘nunla kıyam eyledi

Ya Eyyu hen nas!

Zelil oldu Şah`ın zulmü zeyliyat-ı

ve devrildi tac u tahtı, şom kalktı

Adem’in insaniyet Mektebi

Humeyniyi Kebir'in velayeti,

Hilafet-i Kubradan Çıkıp rah‘a

Taa o günden evrildi ebed-i ervaha.

Ey CAN!

Kır kalemi, kıs sesi, kes kelamı

Bilmezmisin ki ab-ı kevserdir Humeyni‘yi Kebir!

sonu gelmez destan-ı seyr-i sureyyadandır, bunu iyi bil

Sense Rah-e Rahmanda habbe-i handansın haddin bil

Ey imam!

Bilirim bu ne curret-i cuheladır dersin?!

Ne söylerse söylesin, ruz-i mahşerde

Al-i Muhammed ‘‘liva ul hamd‘‘ında

Bana tevessül u tevella-i temenna edersin!

Desdur ver, ey İmamı Ümmet!

Deyim ki son dem-i kelamda

selam olsun sana her zamanda

Ey Varisi Huseyn!

Ey hakk-el yakiyn!

Ey rah-i Mustagiym!

Ey naib-i Bakiyetullah!

Selam sana ey İmam-ı Hizbullah

Doğduğun, yaşadığın ve dahi,

yeniden dirileceğin güne!

Muhammed CAN

Frankfurt