Direnişçilerin açlık grevi kitlesel harekete dönüşür mü?

Nardaran olaylarıyla başlayan, hicap yasaklarıyla devam eden ve cami programlarına ve dini kutlama/ anma programlarına getirilen kısıtlamalarla baskılarını artıran Aliyev rejimine karşı yapılan itirazlar hep yüksek sesle seslendirildi.

Bu itirazlara Ermenilerle yapılan Karabağ savaşıyla kısa bir ara verilse de mesele kül altındaki kor ateş gibi duruyor.

Hapishanelerde direnişçi alimlere yapılan işkenceler sırasında yetkililerin kutsallara hakaret ve ihaneti bardağı taşıran son damla olmuştur.

Direniş erleri her türlü işkencelere dayandıklarını ama kutsallara hakarete tahammül edemeyeceklerini söyleyerek açlık grevine başladılar.

Hapisteki direnişçi alim ve aktivistlerin bu son hamleleri rejimi çıkmaza sokacaktır.

Her geçen gün endişeler artarken, bu işin nereye evirileceği ciddi ciddi konuşuluyor.

Özellikle bilinmelidir ki, açlık grevi gittikçe daha da hassas bir duruma dönüşüyor.

Allah korusun, bu açlık grevi şehadetle sonuçlanırsa toplu bir ayaklanma fitilini ateşler mi, bunu şimdiden kestirmek zor, ama uzun sürede sonuçlar vereceği kesindir. Şurası kesin bilinmelidir, taş yerinden bir defa oynadı mı domino misali mutlaka birtakım değişiklikleri de beraberinde getirir. Arap baharında olduğu gibi peşinden yeni baharlar getirebilir.

Azerbaycan’daki gerginlik ve muhtemel çalkalanmalarda kim nerede duruyor veya duracaktır? Azerbaycan'daki gelişmeleri tahlil ederken ve tepki gösterirken çok dikkatli olmak gerektiğini düşünüyoruz.

Siyonist rejim sadık müttefiki Azerbaycan rejiminden öyle kolay vazgeçmez. Türkiye hükümeti de iki devlet bir millet sloganıyla, gerçekte ise başka amaçlarla şimdilik Aliyev rejimin yanında duruyor. İslam düşmanı Batılı devletler de mahiyetleri ve çıkarları için Aliyev rejimini yalnız bırakmayacaklardır.

Diğer taraftan açlık grevi başlatan direnişçiler son hamleleri ile Müslümanları da tercihlerini yapmada bir hayli zorlayacak; ya destek verip direnişçilerin yanlarında yer alacaklar ya rejimin yanında durarak rejimi ayakta tutacaklar veyahut da sessiz kalarak ihanete ortak olacaklar.

Ülke içinde dışındaki liberal ve demokratik düşünceye sahip olanlar; meseleye temenni, tavsiye, öğüt, kanun vs ile yaklaşıyorlar.

 Milliyetçi ve ırkçı zihniyet iktidara karşı her türlü eylemi gayri meşru görüyor.

 Direniş ve mücadele düşüncesine sahip olanlar kutsalları korumak her değerin üstündedir diyerek gerekirse Şehit olunması gerektiğini savunuyorlar.

Bizce, hapishane yetkililerinin kutsallara hakareti bir ülkenin iç meselesi olarak değerlendirilemez. Azerbaycan Allah’a ve Peygambere hakaret, Danimarka‘daki karikatür, Hindistan'daki peygambere hakaret, İsveç'te Kur‘an yakılması ihanetleriyle aynı çerçevede değerlendirilmelidir, görüşündeyiz.

Temennimiz davalarında haklı bu yiğit, alim ve basiretli direnişçilerin açlık grevine son vermeleridir. Ancak unutmamak gerekir ki, Kutsallar tarih boyunca şehitlerin pak kanlarıyla canlı kalmıştır. Şehidin kanı döküldüğü yerde kalmaz, sel olur uyuyanları uyandırır, Tağutların saltanatını yerle bir eder.

İki damlaya karşı durulmaz; biri mazlumun gözyaşı, diğeri şehidin kanı.

Nasrun minellah ve fethun garib.

Sabahattin Türkyılmaz