Nedense insanlar kendi hayatlarını yönlendirmede, söz sahibi olmaktan gittikçe uzaklaşmaktadırlar. Bellekleri silinmişçesine, geçmiş ile gelecek arasındaki ilişkiyi birleştirmekten yoksun düştükçe, tarihin uçurumlarından yuvarlanmaya devam edeceklerdir.

Bu bahsettiğim durum tam da biz Alevi toplumunu direk ilgilendirmektedir. Aleviler olarak, kendimize ayak bağı olmaktan öteye gidemedik. Alevilik adına ortaya çıkanların oluşturduğu kitle örgütleri, kendilerini merkez kabul ederek “bir küçük Tanrı” olmayı hedeflemekten başka ne yaptılar acaba?

Hak ve hakikat merkezinden uzaklaşmış, inançlarımıza inançsızlıklarını sızdırmaya çalışan, insafsızlığın sapa yollarında bizi gezdirmekten hala yorulmadılar. Şeytanın nefesini ensemizde hisseden biz Aleviler, bize bırakılan ilahi yoldan değil de bu odakların gösterdiği yollardan hakka gidemeyeceğimizin farkına bile varamamaktan yorulmuşuz.

Biz Alevi toplumunun içinde bulunduğu durum, inançları sömürülmüş ve sömürülmeye devam edilen, yığına dönüştürülmüş topluluktur. Buradan kurtulmanın yolu karşı duruşu, hak olanı, gerçeği düzenlemekle, öğrenmekle mümkün olacaktır. Özlemlerimize cevap olacak şey; yaratılan kuşatılmışlıklardan kurtulup, ezberletilen ve dayatılan tüm safsatalarını yüzlerine fırlatmakla mümkün olacaktır…

Bize öğretilmiş çaresizlikten, ideolojik seslenme ve dayatmalardan, yetiştirilen problemli zihinlerden kurtulmanın yolu elbette İmamlarımızın öğretileridir. Kim olduğumuz, olmadığımız, nerede ve nerde durduğumuza kendimiz inancımızın ışığında karar vermeliyiz.

Bize sunulan sahte gerçeklerin ve adalet anlayışlarının altında yatan, hain ve saklanmış gerçek emellerini hırpalamak, açığa çıkarmak için cesur davranmalı ve bilinçli olmalıyız. Yolumuzun gereği budur.

Asimilasyonların, yok saymaların, bizde yaratılmak istenen algıların, inançsal faciaların, bize yaratmak istedikleri Cehennem ile acılarımızı daha da çoğaltacağını hafızalarımıza kazımalıyız. Bunun için ne gerekiyorsa yapmaktan kaçınmamalıyız…

Hüseyin KAYA